Opublikowane: 2022-02-09

Relationships Between Public Attitudes Toward Stuttering and Autonomic and Subjective Indices of Anxiety [Relacje między postawami wobec jąkania a autonomicznymi i subiektywnymi wskaźnikami lęku]

Kenneth St. Louis Logo ORCID , Özlem Öge-Daşdöğen Logo ORCID , Lauren E. Johnson Logo ORCID , Jennifer G. Litzinger Logo ORCID , Lauren Myers Logo ORCID , Jeremy Donai Logo ORCID

Abstrakt

Wprowadzenie: Badania wykazały, że dorosłe osoby jąkające się zareagowały podwyższeniem przewodnictwa skóry i obniżeniem tętna podczas nagrań filmów prezentujących silne jąkanie w porównaniu z filmami z płynną mową. Nie ustalono jednoznacznie, w jaki sposób te wskaźniki fizjologiczne lub pobudzenia autonomiczne są powiązane z postawami wobec jąkania. Obecne badanie miało na celu porównanie fizjologicznych i psychometrycznych miar lęku z postawami wobec jąkania.
Metoda: W badaniu eksperymentalnym, z wykorzystaniem pomiaru kilku poziomów wyjściowych, 18 normalnie słyszących studentów słuchało krótkich próbek mowy jąkającej się, zamaskowanej i mowy normatywnie płynnej, ich przewodnictwo w skórze i zmienność rytmu serca były wtedy monitorowane przez urządzenie zamocowane na nadgarstku (typ Empatica E4). Uczestnicy oceniali przed eksperymentem oraz po każdym nagraniu (mowy z jąkaniem i płynnej) swój poziom komfortu w skali od 1 do 9. Przed pomiarami fizjologicznymi uczestnicy wypełnili Inwentarz Stanu i Cechy Lęku (STAI) (Spielberger, 1977), a następnie krótki inwentarz lęku stanowego. Na koniec wypełnili Ankietę Opinii Publicznej o Ludzkich Atrybutach – Jąkanie (POSHA–S).
Wyniki: Nie zaobserwowano żadnych znaczących głównych efektów dla żadnej miary autonomicznej dla trzech stanów mowy, ale interakcje były znaczące. Indywidualna analiza uczestników wykazała, że każdy respondent inaczej reagował na przewodnictwo skóry czy zmienność rytmu serca. Natomiast średnie oceny komfortu subiektywnego były częściej niższe po usłyszeniu mowy z jąkaniem lub zamaskowanej, a wyższe po usłyszeniu mowy płynnej. Korelacje między wszystkimi pomiarami a wynikami sumarycznymi POSHA–S ujawniły niewielki związek między miarami autonomicznymi a postawami wobec jąkania, ale wyższy poziom lęku jako stanu lub cechy wiązał się z bardziej pozytywnymi przekonaniami na temat osób jąkających się. W przeciwieństwie do tego, niższy poziom lęku wiązał się z bardziej pozytywnymi reakcjami własnymi u osób jąkających się.
Wnioski: Badanie to nie potwierdziło wcześniejszych doniesień o nasilonych autonomicznych reakcjach na jąkanie wśród niejąkających się osób dorosłych, chociaż pomiary psychometryczne sugerują związek między lękiem a postawami wobec jąkania. Dalsze badania powinny eksplorować te relacje, zwłaszcza u małych dzieci.

Pobierz pliki

Zasady cytowania

St. Louis, K., Öge-Daşdöğen, Özlem, Johnson, L. E., Litzinger, J. G., Myers, L., & Donai, J. (2022). Relationships Between Public Attitudes Toward Stuttering and Autonomic and Subjective Indices of Anxiety [Relacje między postawami wobec jąkania a autonomicznymi i subiektywnymi wskaźnikami lęku]. Forum Lingwistyczne, (10), 1–34. https://doi.org/10.31261/FL.2022.10.01

Cited by / Share

Nr 10 (2022)
Opublikowane: 2022-07-19


ISSN: 2449-9587
eISSN: 2450-2758
Ikona DOI 10.31261/FL

Wydawca
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego | University of Silesia Press

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.