Język:
PL
| Data publikacji:
21-05-2024
|
Abstrakt
| s. 63-81
W artykule podjęto próbę wskazania źródeł, które wykorzystał Józef Goj, tworząc „Opis pielgrzymki do Ziemi Świętej”, a także zbiór „Pieśni pątniczych ułożonych z widzenia i odwiedzenia (...) miejsców świętych”. Jego teksty, wydane na początku XX wieku, świadczą o różnorodnych inspiracjach niewykształconego autora. Pochodzący z Górnego Śląska pątnik, pełnił prawdopodobnie funkcję tzw. śpiewoka. Choć był obeznany tyko z kulturą ludową, starał się przekraczać jej granice: odwoływał się zarówno do tradycyjnych pieśni dziadowskich, tekstów religijnych, przewodników, jak i do klasyki literatury polskiej – „Quo vadis” Sienkiewicza. Bogactwu źródeł towarzyszyły różne sposoby nawiązania do nich - przytaczanie obszerniejszych fragmentów, cytowanie określonych zdań, fraz i wyrażeń, parafrazowanie, a także naśładowanie języka i stylu pierwowzoru.
2024-05-21
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
21-05-2024
|
Abstrakt
| s. 48-62
W Archiwum Polskiej Misji Katolickiej w Paryżu przechowywana jest korespondencja abp. Józefa Gawliny z ks. Kazimierzem Kwaśnym. Na zbiór ten składa się ponad sto pięćdziesiąt listów z lat 1949–1963, ułożonych w układzie chronologicznym, sporządzonych w języku polskim, francuskim i włoskim. Poza kilkoma listami odręcznymi, w większości sporządzone są w formie maszynowej. O wartości tej korespondencji świadczy fakt, że Opiekun Wychodźstwa Polskiego w korespondencji do rektora w Paryżu nie tylko porusza sprawy organizacji pracy duszpasterskiej wśród Polaków we Francji, ale również zapoznaje go z istniejącymi w Rzymie stosunkami i zależnościami. Lektura tych listów pozwala zrozumieć, jak ważne w Watykanie było zachowanie zasad kurtuazji, dobór odpowiedniego słownictwa czy form grzecznościowych. Celem niniejszego artykułu jest oparta na przywołanych materiałach analiza stylu pracy abp. Józefa Gawliny.
2024-05-21
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
FR
| Data publikacji:
13-05-2023
|
Abstrakt
| s. 131-146
W październiku 1939 r., biskup polowy Józef Gawlina przybył do Francji. Kilka dni wcześniej otrzymał od papieża Piusa XII potwierdzenie przedwojennych uprawnień dotyczących organizacji duszpasterstwa wojskowego. W tym czasie w Paryżu szefem duszpasterstwa polskiego był ks. Franciszek Cegiełka.
W niniejszych artykule autor porusza problematykę ich wzajemnej współpracy. Omawia przyczyny powstałych konfliktów czy rywalizacji tych dwóch ambitnych, inteligentnych i gorliwych księży. Ukazuje rolę kard. Hlonda w sporze miedzy tymi dwoma duchownymi.
2023-05-13
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
25-01-2025
|
Abstrakt
| s. 7-19
W pierwszych miesiącach po zakończeniu II wojny światowej część biskupów polskich wspierała nowe władze w procesie odbudowy kraju. Do grupy tej należał biskup katowicki Stanisław Adamski. O jego inicjatywach podejmowanych w tych kierunku był informowany Watykański Sekretariat Stanu. W Rzymie uważano go za skłonnego do współpracy z komunistycznymi władzami. W maju 1947 r. bp Adamski uległ częściowemu paraliżowi po przebytym udarze. Na jego miejsce Stolica Apostolska zamierzała powołać dotychczasowego biskupa polowego ks. Józefa Gawlinę. W styczniu 1948 r. rozpoczął on przygotowania do powrotu do kraju. Sprzeciw rządu warszawskiego uniemożliwił realizację tych planów. Analiza nieznanych dotąd materiałów z A rchiwum Historycznego Sekretariatu Stanu pozwala nie tylko uzupełnić wiedzę na ten temat, ale również pokazać motywy, jakimi kierowali się główni aktorzy wydarzeń (Watykan, prymas Polski, biskup katowicki, rząd polski na uchodźstwie).
2025-01-25
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
ES
| Data publikacji:
30-06-2012
|
Abstrakt
| s. 121-129
Artykuł ukazuje połączenie zaczerpniętej z Fenomenologii Ducha hegeliańskiej idei pana i niewolnika z filozofią dramatu Tischnera. Po przedstawieniu podstawowych pojęć filozofii dramatu (czas, świat-scena, człowiek, horyzont agatologiczny) i ukazaniu dialogicznego oraz intencjonalnego otwarcia się na drugiego człowieka, zostaje zanalizowane szczegółowe zagadnienie ludzkiej wolności. Użycie dialektycznej figury pana i niewolnika pomaga Tischnerowi w nakreśleniu właściwej perspektywy dramatu ludzkiej wolności. W ostatniej części, mówiącej o wyzwoleniu, artykuł pokazuje krytyczny stosunek Tischenra do myśli Hegla.
2012-06-30
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
30-06-2006
|
Abstrakt
| s. 105-117
The level of faith and religious practices in today’s Poland is uniquely stable. Even after 1989, after various political, economic, and social changes have been initiated, the mechanisms of secularization have not really taken root as they have in many Europeans where they made many quit their religious practices. Nevertheless, the symptoms of leaving the path of religion are being observed already among the younger generation living in big cities. What’s clear is that even though the level of religiousness has not changed over the last twenty years, it is more and more clear that the process of un-ecclesiastical attitudes is progressing. Already two-fifths of the entire population of adult Poles emphasizes privacy, selectivity, and independence of their faith. In that light, the existence and subsequent development of Light and Life Movement is a noteworthy phenomenon, as it expresses the opposite trend – namely that of ecclesiastically-oriented religiousness. In the article the author takes an attempt, based on empirical research conducted, to show a condition and level of ecclesiasticism of the members of Light and Life Movement. Ecclesiasticism of the members of Light and Life Movement studied in terms of religious practices, an attachment to a parish, an acceptance of a religious mission of a priest, and an acceptance of a religious doctrine, has appeared as a very vital one. Undoubtedly, the hard work to make members of Light and Life Movement into the faithful ones carried on in small parochial groups and during summer retreats is a very important factor. Studies confirm that ecclesiasticism of members of Light and Life Movement remains firm independently from time and level of initiation.
2006-06-30
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
31-12-2012
|
Abstrakt
| s. 316-330
Papież Jan Paweł II reaktywował 15 stycznia 1991 r. liczącą obecnie 600 lat metropolię i archidiecezję lwowską obrządku łacińskiego. Jej pierwszym arcybiskupem metropolitą został mianowany Marian Jaworski. Metropolia ta jako halicka powstała w 1375 r., a jako lwowska istnieje od 1412 r. w trudnych warunkach pogranicza łacińsko-bizantyjskiego. Zamierzeniem tego artykułu jest przedstawienie bogatej tradycji Kościoła rzymskokatolickiego i jego twórczej, sześćsetletniej obecności na ziemiach obecnej Ukrainy Zachodniej. Głównymi wątkami artykułu są kwestie: przynależności państwowej ziem „ruskich” w średniowieczu, łacińscy misyjni biskupi na Rusi, powstanie halickiej metropolii obrządku łacińskiego, przeniesienie w 1412 r. stolicy metropolii do Lwowa i dalszy jej rozwój, jurysdykcja na Rusi biskupów lubuskich oraz udział franciszkanów i dominikanów w powstaniu diecezji i chrystianizacji Rusi.
2012-12-31
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
31-12-2010
|
Abstrakt
| s. 233–247
Die Phrase: to telos kyriou eidete befindet sich im Kontext der Ermutigung zum geduldigen Ertragen der Lebensschwierigkeiten (Jk 5,10-11). Dieser im Vers 11c sich befindende Satz wurde in den alten Abschriften in unterschiedlichen Varianten tradiert. Das zeigt auf große Interpretationsmöglichkeiten. Als Beispiel der Zähigkeit und Geduld im Verkünden des Wortes Gottes können sowohl die atl. Propheten als auch die ntl. Verkünder genannt werden. Ein Beispiel des geduldigen Ertragens der Lebensqualen ist auch der Weise Hiob. Das wichtigste Beispiel für uns Christen soll aber Jesus sein. Deshalb soll man drei grundsätzlichen Interpretationsmöglichkeiten für die Phrase to telos kyriou eidete berücksichtigen: 1) ihr habt das Ende (des Lebens) des Herrn (Jesus) gesehen, d.h. sein Leiden und seinen Tod; 2) ihr habt das letzte Kommen des Herrn gesehen (oder: laßt euch darauf schauen), d.h.: ihr sollt die Parusie des Herrn Christus vor Augen haben; 3) ihr habt das Ende des Herrn (für Hiob bereitet) gesehen, d.h. den seligen Abschluss der qualvollen Erfahrungen des Hiob. Die Interpretation im Lichte der Passion hat ihre Begründung im nächsten Kontext Jk 5,6.12 und in vielen ntl. Texten. Paulus nennt den gekreuzigten Christus „der Herr der Herrlichkeit“ (1 Kor 2,8; Flp 2,8.11). Das Wort „Ende“ (telos) im NT bezieht sich auch auf die Passion der Herrn (vgl. Lk 22,37; J 13,1; 19,28.30; Hbr 2,9f; 5,8f; 10,14; 12,2). Der Verfasser des Hbr in 2,9 und 12,2 befiehlt auf Christus zu schauen und von ihm zu lernen, Leiden ertragen. Ähnlich verkündet Paulus den gekreuzigten Herrn in 1 Kor 1,23 und Ga 3,1. Für die christologisch-eschatologische Interpretation spricht schon der nächste Kontext von Jk (5,3.5.7-9). Im NT wurde das Wort „Ende“ (telos) auf die eschatologische Endgültigkeit bezogen (vgl. Mt 24,14; 1 Kor 1,7f; 10,11; 15,24; 1 P 4,7). Man kann auf die Argumente der Gegner der christologischen Interpretation der besagten Phrase mit vielen Gegenargumenten erwidern. Das übliche Verstehen von Jk 5,11c im Bezug auf die Leiden des Hiob, den der Herr letztlich mit gutem Ende beschenkt hat, ist eine der möglichen Interpretationen dieser Phrase. Der Satz im Vers 11d („der Herr ist voll Erbarmen und Mitleid“) kann die theologische Begründung für jede der besagten Interpretationen der Phrase to telos kyriou eidete sein. Jakobus rief also die erdrückten Christen, das Beispiel vom geduldigen Ertragen der Leiden durch die Propheten und Hiob zu nehmen. Vor allem aber sollen sie auf den leidenden Christus schauen. Die Annahme des Leidens ist nämlich der beste Weg der christlichen Vollkommenheit. Und der Herr, der am Ende als der gerechte Richter kommen wird, wird mit seinem Erbarmen beschenken.
2010-12-31
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
30-06-2005
|
Abstrakt
| s. 38-52
Gli uditori di Gesù erano abituati ad un insegnamento non basato sull’autorità e sul potere divino paragonabile a quello di Gesù, perciò in Mc 1, 22. 27 e Mt 7, 29 il suo insegnamento è stato messo in contrasto con la dottrina dei farisei e degli scribi. Il contrasto è ancora più messo in risalto dalle antitesi del Discorso sulla Montagna (Mt 5, 21–48). Tutto il discorso con la nuova legge morale è segno dell’era messianica in cui si rivela il vero spirito della legge nuova. In essa il primo posto occupa il comandamento più radicale: il comandamento dell’amore che costituisce il canone dell’interpretazione di tutta la Torà. L’insegnamento sul digiuno (Mt 9, 14–17 e par.) ha una dimensione di novità escatologica contrastante con le pratiche antiche e inaugurata da Gesù stesso.
2005-06-30
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
20-10-2020
|
Abstrakt
| s. 49-65
Ks. Józef Londzin przed laty postulował, aby wzorem badaczy zajmujących się udziałem duchowieństwa ewangelickiego w walce o polskość Śląska Cieszyńskiego zająć się wkładem w tę batalię duchowieństwa katolickiego. Jest to do dziś dnia zaniedbywana karta najnowszej historii. Artykuł stanowi próbę odpowiedzi, choć w minimalnym stopniu, na wezwanie wielkiego patrioty. Praca poświęcona jest osobie ks. Dominika Ściskały (1887–1945), który jako kapłan urodzony i wychowany na Śląsku Austriackim brał w najgorętszym dla tego regionu okresie lat 1919–1920 czynny udział w walce o jego polskość. W walkę tę zaangażował się przez działalność duszpasterską, polityczną (z ramienia Związku Śląskich Katolików) i literacką. Artykuł zawiera rekonstrukcję życia i politycznej aktywności ks. Dominika Ściskały, działającego w latach 1919–1922 na rzecz Śląska Cieszyńskiego. Został napisany na podstawie zachowanych dokumentów, broszur, listów, telegramów, opinii przełożonych i wiernych.
2020-10-20
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
31-12-2007
|
Abstrakt
| s. 405-421
The following article is an attempt to reconstruct the history of church collections of books, especially those belonging to the Polish monastries and parishes which were within the Austrian partition on the turn of the 19th century. The most drastic annihilation of the church libraries in Galitia and Lodomeria was done by the Josephian politic. In these times some orders and other “non-priestly” benefices were annulated. Those church institutions and their collections of books were sentenced for annihilation. The research aim of the article is to follow the history of church libraries belonging to the annulated monasteries. The problem will be illustrated by the history of the church libraries in the years 1780–1815 on the area of Lwów Archdiocese in Latin order.
2007-12-31
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
27-01-2023
|
Abstrakt
| s. 104-113
Omówiono pojęcie przedsiębiorczości oraz rozumienie tego pojęcia w Encyklice Laudato si'. Przedstawiono pożądane cechy przedsiębiorcy. Wskazano na znaczenie działalności gospodarczej dla społeczeństwa oraz dla pracowników. Przytoczono i krótko przedyskutowano sformułowania zawarte w encyklice dotyczące zagrożeń związanych z przedsiębiorczością oraz wskazania w celu ich uniknięcia. Zwrócono uwagę na niektóre aspekty nauczania papieża Franciszka zbliżone do nowego podejścia ESG (environmental, social, governance) Unii Europejskiej.
2023-01-27
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
29-06-2020
|
Abstrakt
| s. 312-321
Artykuł zawiera charakterystykę udziału bł. ks. Michała Sopoćki w rozwoju kultu Bożego Miłosierdzia. Ukazane zostały też objawienia s. Faustyny, formy objawionego kultu, osoby zaangażowane w jego rozwój. Zawarta jest też teologiczna zasadność tego kultu i jego formy. Zamieszczono też uzasadnienie teologiczne tego kultu oraz jego formy.
2020-06-29
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
05-10-2023
|
Abstrakt
| s. 471–482
Dopo la caduta del comunismo in Europa centrale e orientale rinascono le strutture della Chiesa cattolica in queste regioni. Alcune significative testimonianze delle storie della Chiesa sono state pubblicate nel volume Więksi i mniejsi prorocy Europy Środkowowschodniej XX wieku. Materiały I i II Forum Teologów Europy Środkowowschodniej, [= Profeti maggiori e minori dell’Europa centro-orientale nel secolo XX. Materiali del I e II Forum dei teologi dell’Europa centro-orientale] Lublin, 30 listopada – 1 grudnia 2001 r., Lublin, 6–8 maja 2003 r., [red.] K. Klauza, S. C. Napiórkowski OFM Conv, Kazimierz Pek, Lublin (Wyd. KUL) 2003. L’articolo contiene una recensione critica della pubblicazione ed, anzitutto, una polemica contro il criterio adattato di presentare le chiese negli attuali stati secondo la convenzione della chiesa ortodossa, cioč con l’esclusione della presenza della Chiesa latina sul territorio attuale della Russia e Ucraina. Questo criterio suggerisce che le strutture della Chiesa latina oggi presenti in Ucraina non costituiscano una continuazione della storia testimoniata dalla loro secolare fondazione e dai suoi recenti martiri sotto la persecuzione nell’Unione Sovietica.
2023-10-05
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
15-05-2023
|
Abstrakt
| s. 264-275
W Jk 2, 21 nazywa się Abrahama „Ojcem naszym [w wierze], który przez czyny [z niej płynące] został usprawiedliwiony”. Konieczność wiązania ze sobą wiary i czynów, które muszą iść z nią w parze, stanowi podstawę dowodzenia Jakuba. Autor Listu Jakuba wykazuje że wiara Abrahama została poparta czynami. Jednym z nich była ofiara, jaką złożył Abraham ze swego syna Izaaka. Tak wypełniło się Pismo, a wiara osiągnęła swój cel, stając się doskonałą i dojrzałą, czyli doprowadzającą do zbawienia (Jk 2, 21-23). W ten sposób jest wzorem do naśladowania. Jakub stara się wykazać, że również adresatów Listu Bóg usprawiedliwia przez wiarę popartą uczynkami. „Wypełnienie się Pisma” dotyczy bowiem nas, którym zawierzenie Bogu na wzór Abrahama zostaje zaliczone ku usprawiedliwieniu, czyli przynosi nam zbawienie. Takie stanowisko Jakuba wobec wiary, która musi być poparta czynami, absolutnie nie stoi w opozycji do nauki Pawła o wierze, która usprawiedliwia. Paweł bowiem również mówi o wierze potwierdzonej czynami miłości (por. Ga 5, 6).
2023-05-15
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
10-01-2022
|
Abstrakt
| s. 211-237
Abstrakt
Niniejsze opracowanie stanowi uzupełnienie dotychczasowej wiedzy na temat wygnania biskupów katowickich w latach 1952-56. Autor w oparciu o nieznane materiały z archiwum Watykańskiego Sekretariatu Stanu przedstawia mechanizmy otrzymywania informacji na temat sytuacji na Śląsku w czasie kiedy oficjalne środki komunikacji były utrudnione i kontrolowane przez władze komunistyczne.
Odsłania czytelnikom kulisy podejmowanych przez Stolicę Świętą działań w stosunku do narzuconych przez władze PRL-u wikariuszy kapitulnych. Poznajemy wyjątkową rolę w tych wydarzeniach biskupa Józefa Gawliny.
Słowa kluczowe: Adamski, wygnanie biskupów, Katowice, Gawlina, Watykan
2022-01-10
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
DE
| Data publikacji:
05-10-2023
|
Abstrakt
| s. 209–221
Ekumenizm na Śląsku pozostawia wyraźny ślad w ruchu ekumenicznym w całym kraju, a nawet poza jego granicami. Ma on swoją specyfikę i swoje oblicze. Na podkreślenie zasługuje fakt, że coraz więcej wiernych uczestniczy w inicjatywach duszpasterskoekumenicznych. W ten sposób droga prowadząca ku jedności staje się świadomie obranym celem, do którego zmierzają chrześcijanie. Ruch ekumeniczny podejmowany przez Kościoły „wymusiła” niejako sytuacja społeczna: dobrosąsiedzkie życie wiernych różnych Kościołów, a przede wszystkim Rzymskokatolickiego i ewangelicko-augsburskiego. To codzienne, ekumeniczne, na każdym kroku zabarwione życie oraz ekumenizm ludowy, praktyczny, inspirują ekumenizm instytucjonalny. Czy ta konstatacja oznacza coś ważnego dla całościowo, a nie tylko lokalnie pojmowanego ekumenizmu? Niewątpliwie tak – może przybrać formę jednej z podstawowych zasad, wokół których ruch ten się organizuje. Ekumenizm może być bardziej skuteczny w dążeniu do zbliżenia chrześcijan, jeżeli będzie swoją siłę czerpał z codzienności. Jeżeli w swoim programie spróbuje odwzorować to, co ludzie przez wieki z wielkim mozołem tworzyli w zakresie wzajemnego współżycia. Nie wszędzie to współżycie jest oparte na szacunku i tolerancji, ale przykład Śląska Cieszyńskiego udowadnia, że można się z sobą pojednać po to, żeby nie tylko przetrwać, ale i żyć w spokoju.
Sobór Watykański II włączył ekumenizm w sam sposób myślenia o Kościele. Dekret o ekumenizmie, który określa się mianem Magna Charta ekumenizmu, mówi o „świętej tajemnicy jedności”, jedności w Chrystusie i przez Chrystusa, która jest nieodłączna od działania Ducha Świętego. Jedność stanowi nieustanny imperatyw zobowiązanie i zadanie.
2023-10-05
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
30-06-2006
|
Abstrakt
| s. 75-85
L’autore dell’articolo cerca di rispondere alla domanda: Com’è in Polonia l’istruzione della dottrina sociale della Chiesa sia nei seminari maggiori che nelle facoltà teologiche ecclesiali e statali. L’autore esamina il numero di professori, delle cattedre universitarie, la il numero di lezioni, il programma dell’insegnamento e l’accesso alla letteratura riguardante questa materia; presenta pure i più importanti centri d’istruzione. Alla fine esprime le speranze e le ansie inerenti alla questione dello sviluppo della dottrina sociale della Chiesa in Polonia. Secondo l’autore la mancanza di consenso riguardo allo stato metodologico di questa dottrina, la mancanza di collaborazione tra i vari centri universitari, fra teorici e partecipanti attivi alla vita sociale, economica e politica, l’insufficiente presenza della catechesi nei programmi dell’insegnamento delle scoule medie e la mancanza di formazione ed educazione nello spirito della dottrina sociale della Chiesa, rendono difficile lo sviluppo di questa dottrina. Invece, si vede speranza nell’interessamento alla dottrina sociale in alcuni centri universitari, che fino ad oggi non erano legati allo sviluppo di questo campo scientifico, nel ritorno alla pratica delle Settimane di dottrina sociale e anzitutto, come risulta dall’articolo, un potenziale scientifico piuttosto consistente.
2006-06-30
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
31-12-2011
|
Abstrakt
| s. 462–472
In den Aussagen Martin Luthers, betreffend den Brief des heiligen Jakob, finden wir eine radikal gegensätzliche Meinung. In den Wittenbergischen Vorträgen über die Römer und Galater Briefe (die Jahre 1515 - 1518) sieht der Augustinermönch keine Widersprüche zwischen Paulus und Jakob. Ein ganz falsches Verständnis wirft er denen vor, welche meinen, dass zum Heil einzig der Glaube, ohne die Werke, genügt. In Vorträgen über Hebräerbrief preist Luther hoch den Glauben Abrahams, welcher in seinem Verhalten sich offenbart hat. Die Gegenüberstellung der Lehre des heiligen Jakobus der apostolischen Tradition, und Vorwürfe an fehlender Erwähnung des Leidens Christi und seiner Auferstehung im Jakobusbrief, finden wir in den Aussagen Luthers, angefangen von Jahr 1519 (Lipsiae disputatis - 1519; Septemberbibel - 1522). Die grösste Verachtung des Jakobusbriefes in den Aussagen Luthers (Tischreden - 1542) könnte man finden in den Worten, wo er den Jakobusbrief als Strohbrief bezeichnet („strohernen Epistel“), welcher gut ist zum anstecken des Feuers. Diese Veränderung der Meinungen Luthers betreffend des Jakobusbriefes, nach Ansicht seiner Biografen kam zu Stande, in Folge des komplizierten Charakters des Reformators. Luther scheint nicht bemerkt zu haben, dass er bei Veränderung seiner Ansichten, sich selbst widerspricht, und missachtet die realen Wahrheiten aus der Bibel. Im Gegensatz zu der Lehre, welche übereinstimmt mit der Bibel, stellte er ganz andere Behauptungen. Unbeherrschtheit seines Gemütes führte ihn zu Wortausbrüchen, deren er sich später vielleicht geschämt hat. Nicht selten hat M. Luther seine eigenen Überlegungen und Meinungen als feste Normen dargestellt. Schade, dass M. Luther so sehr seine Meinungen verändert hat, was den Jakobusbrief betrifft, nach dem er den Bund mit der katholischen Kirche gebrochen hat.
2011-12-31
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
IT
| Data publikacji:
05-10-2023
|
Abstrakt
| s. 171–178
W ostatnim dwudziestoleciu coraz częściej dostrzegano w Polsce przejawy złej pracy. Proces stopniowego upadku etosu pracy dotknął także Górny Śląsk, który tradycyjnie postrzegany był jako region ciężkiej i rzetelnej pracy. Jednak, jak dowodzą badania, z tradycyjnego etosu pracy przetrwały: pracowitość, rzetelność, odpowiedzialność za innych, gotowość podjęcia się ciężkiej pracy fizycznej. Oczywiście jest to etos pracy prostej, odtwórczej, a tylko w małym stopniu etos pracy twórczej, jakiej domaga się restrukturyzowana i modernizowana gospodarka. Pomimo to Górny Śląsk, ze względu na swój potencjał ludzki i etos pracy, może być terenem atrakcyjnym dla każdego inwestora i przedsiębiorcy. By tę atrakcyjność znacznie zwiększyć, konieczne jest upowszechnianie „nowego etosu pracy”, opartego na tradycyjnym szacunku do pracy i propagującego nowoczesne wzory awansu zawodowego, kariery pracowniczej związanej z najnowocześniejszymi technologiami i urządzeniami. Wcześniej pewną wartością było poczucie stabilizacji, teraz taką wartością musi stać się podjęcie ryzyka.
2023-10-05
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
Język:
PL
| Data publikacji:
31-12-2015
|
Abstrakt
| s. 356-370
Krótka perykopa Rdz 50,15-21 jest literackim apogeum opowiadania o Józefie. Ukazuje historię Józefa jako działanie Opatrzności Bożej. Zaświadcza o tym sam Józef. Stwierdza, że wszystkie plany i działania ludzkie są kierowane przez Boga. Podkreśla też, że odpłata za zło i krzywdę nie należy do człowieka, lecz tylko do samego Boga. Innym ważnym przesłaniem perykopy jest myśl, że zawsze w planach Bożych cierpienie i zło spowodowane przez innych obróci się w dobro, by w ten sposób zrealizowały się Boże plany dotyczące jednostki i narodu.
2015-12-31
Czasopismo: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne
English
Język Polski