Niniejsza praca podejmuje próbę przedstawienia teoretycznej analizy jakości życia młodych ludzi z perspektywy psychopedagogicznej i społecznej. Autorka prezentuje główne podejścia do pojęcia jakości życia, obejmujące perspektywy subiektywną, obiektywną, normatywną, aksjo-afektywną oraz holistyczną; i wskazuje na znaczną potrzebę interdyscyplinarnego badania wspomnianego zagadnienia w pedagogice. W opracowaniu podkreślono, że jakość życia powinna być analizowana pod kątem poziomu, wskaźników oraz determinant. Autorka ukazuje także, iż badania nad pojęciem jakości życia odgrywają istotną rolę w dziedzinie pedagogiki. Obecna autorka podkreśla znaczące funkcje rozwojowe i edukacyjne jakości życia, wskazując, że została ona uznana za kluczowy czynnik wpływający na postrzeganie i wizję życia jednostki oraz jako siłę motywującą do realizacji celów. Ponadto autorka prezentuje różnorodne podejścia do jakości życia stosowane w różnych obszarach pedagogiki i sugeruje podjęcie zintegrowanych badań nad tym zagadnieniem, co ułatwiłoby proces tworzenia teorii edukacji młodego pokolenia.

Celem własnych badań było poszukiwanie rodzinnych uwarunkowań destrukcyjnych i konstruktywnych strategii radzenia sobie młodzieży w sytuacji konfliktu społecznego, tkwiących w modelu strategii radzenia sobie prezentowanym przez rodziców w sytuacjach konfliktowych. W badaniu wykorzystano autorski kwestionariusz do badania strategii radzenia sobie przez rodziców w sytuacjach konfliktu społecznego w percepcji dziecka (SRwSK) oraz autorski kwestionariusz do badania strategii radzenia sobie młodzieży w sytuacjach konfliktu społecznego (KSMK). Badania empiryczne objęły 911 uczniów klas gimnazjalnych (486 dziewcząt, 425 chłopców) w wieku 13–15 lat. W świetle przeprowadzonych badań stwierdzono, że proces modulacji odgrywa istotną rolę w genezie destrukcyjnych i konstruktywnych sposobów radzenia sobie w sytuacji konfliktu społecznego, które są przyswajane przez nastolatka poprzez obserwację i częsty kontakt z rodzicami manifestującymi taki sposób radzenia sobie w sytuacjach konfliktowych.

Artykuł poświęcony jest prezentacji metod badawczych stosowanych w odbiorze przedstawień teatralnych, rozumianym jako sposób poznania publiczności oraz aktualizacji jej potencjału kulturowego. Badanie zawiera eksplorację fenomenologiczną przeprowadzoną jako badanie pilotażowe, a materiał empiryczny został pogrupowany według horyzontów: metafory, przekazu oraz rozwoju widowni.

Muzyka odgrywa ważną rolę w życiu młodzieży. Młodzi ludzie często identyfikują się z artystami i ich stylem życia; budują także przyjaźnie i grupy społeczne, opierając się na preferencjach muzycznych jako kluczowym kryterium. Nastolatkowie traktują muzykę jako swoją pasję i korzystają z niej nie tylko dla rozrywki, ale także w celu rozładowania napięcia i wyrażania emocji. Aktualne badania wskazują na pewien potencjał diagnostyczny preferencji muzycznych. Nauczyciele i inni opiekunowie nie zawsze zdają sobie z tego sprawę i mają tendencję do unikania lub krytykowania gatunków muzycznych, które im się nie podobają lub których nie rozumieją. Artykuł przedstawia przegląd najnowszych wyników badań dotyczących preferencji muzycznych oraz ich związku z osobowością i podatnością na uzależnienia. Omawia przedstawione wyniki badań i podsumowuje, że im lepiej znamy muzykę młodych ludzi, tym bliżej możemy dotrzeć do ich życiowych doświadczeń.

Ci, którzy potrafią zaspokajać swoje potrzeby, z pewnością poprawiają jakość swojego życia. Potrzeby te mogą być realizowane na różnych poziomach i w różnym stopniu ich jakości. Kluczowe dla zachowania dobrostanu psychicznego jest czerpanie satysfakcji z życia we wspólnocie oraz poczucie bezpieczeństwa. Artykuł stanowi próbę empirycznego zbadania odpowiedzi na pytania dotyczące spełnienia w życiu wspólnotowym jednostek w okresie adolescencji. Szczególna uwaga została poświęcona opiniom nastolatków mających trudności z przystosowaniem się.

Artykuł opisuje badanie porównawcze przeprowadzone na reprezentatywnej subkulturze hip-hopowej oraz niezorganizowanych subkulturach młodzieżowych. Koncepcja badań opiera się na dwukrotnej rekonstrukcji obrazu współczesnej młodzieży – pierwsza na podstawie badań przeprowadzonych przez Centrum Badania Opinii Społecznej i opublikowanych pod tytułem Młodzież 2008, a druga – w oparciu o teksty piosenek oraz graffiti hip-hopowe. Praca przedstawia charakterystykę pokolenia współczesnej młodzieży. Celem badania było ukazanie idei, wartości moralnych, planów i aspiracji młodego pokolenia na podstawie tekstów hip-hopowych oraz porównania wyników badań CBOS.

Pomimo że wielu badaczy nie uznaje nadużywania telefonu komórkowego za uzależnienie, wszyscy zgodnie twierdzą, że zjawisko to znacząco się rozprzestrzeniło w ostatnich latach i stanowi realny problem, głównie wśród młodych ludzi. Głównym celem przedstawionego artykułu było opisanie wyników badania oceniającego korelacje pomiędzy zmiennymi socjodemograficznymi, indywidualnymi i relacyjnymi a korzystaniem z telefonu komórkowego i jego nadużywaniem. Przeanalizowano następujące zmienne: korzystanie z telefonu komórkowego i jego nadużywanie, samotność, satysfakcję z życia, jakość relacji z rodzicami, rodzeństwem i rówieśnikami oraz cechy socjodemograficzne takie jak płeć, wiek, poziom wykształcenia i sytuacja finansowa. W badaniu wzięło udział 677 uczestników w wieku od 14 do 30 lat. Wyniki wskazują na istotne powiązania między zmiennymi socjodemograficznymi, indywidualnymi i relacyjnymi a cechami związanymi z korzystaniem i nadużywaniem telefonu komórkowego.

Artykuł miał na celu konceptualizację i operacjonalizację nowego zjawiska psychologicznego określanego jako „uzależnienie od Facebooka”. Serwisy społecznościowe rozwijają się dynamicznie i przyciągnęły miliony użytkowników na całym świecie. Badacze i terapeuci wyrażają zaniepokojenie potencjalnym uzależniającym wpływem mediów społecznościowych, szczególnie na młodych ludzi. Głównym celem przeprowadzonego badania była polska adaptacja Skali Uzależnienia od Facebooka Bergen (Bergen Facebook Addiction Scale). W badaniu wzięło udział 652 uczestników w wieku od 14 do 30 lat. Poddano analizie zestaw 18 pozycji w odniesieniu do korzystania z Facebooka, poczucia własnej wartości, samotności oraz relacji z rodzicami i rodzeństwem. W finalnej wersji skali pozostało sześć pozycji o najwyższej korelacji z wynikiem ogólnym. Narzędzie wykazało zarówno rzetelność, jak i trafność.

Działania w obszarze animacji społecznej są ukierunkowane na zmiany w lokalnym środowisku poprzez stymulowanie aktywności społecznej oraz proces samopoznania uczestników. Ten drugi aspekt animacji społecznej — spersonalizowany, indywidualny zysk uczestnika w formie poznania samego siebie — został w artykule szczególnie uwypuklony, ze szczególnym podkreśleniem znaczenia tego procesu dla młodych ludzi. Biorąc pod uwagę proces podejmowania decyzji, ukazany w kontekście edukacyjnej analizy transakcyjnej, podjęto próbę przedstawienia związku między uczestnictwem w działaniach animacji społecznej a poczuciem sprawczości u młodych uczestników tego procesu.

Współpraca między rodzicami a nauczycielami może odgrywać istotną rolę w postrzeganiu jakości życia przez dzieci i młodzież. W artykule przedstawiono różne sposoby rozumienia jakości życia oraz rekomendacje dotyczące rozwijania współpracy między rodzicami i nauczycielami. W tworzeniu atmosfery sprzyjającej podnoszeniu jakości życia dzieci i młodzieży uwzględniono postawę nauczyciela, potrzebę dążenia do określenia wspólnych celów oraz poszanowania dobrowolności i partnerstwa we współpracy.

Techniczny potencjał współczesnej medycyny pozwala na ratowanie życia wielu pacjentów po urazach mózgu spowodowanych wypadkami, nagłym zatrzymaniem krążenia, udarem mózgu lub innymi przyczynami. Niemniej jednak, pewna grupa osób, które przeżyły, pozostaje w stanie zawieszenia „między życiem a śmiercią”, czyli w stanie wegetatywnym. Taki pacjent znajduje się w stanie częściowego pobudzenia, lecz – jak się uważa – bez pełnej świadomości. Diagnoza stanu wegetatywnego (VS) jest stawiana przez lekarza i od tego momentu nie oczekuje się istotnej poprawy stanu zdrowia pacjenta. Jeśli taki stan utrzymuje się do roku, diagnozuje się utrwalony stan wegetatywny; jeśli trwa dłużej – trwały stan wegetatywny (PVS). Praca z pacjentem w śpiączce jest niezwykle trudna i wymagająca. Celem poniższej dyskusji jest przegląd działań psychopedagogicznych dostępnych dla dzieci i młodzieży przebywających w Centrum Opieki Medycznej w Toruniu oraz ocena, w jaki sposób te działania wpływają na poprawę jakości ich życia. Artykuł analizuje szereg inicjatyw podejmowanych przez zespół pedagogów i psychologów skierowanych do dzieci i młodzieży w stanie wegetatywnym. Omówione zostały cele tych działań oraz zaobserwowane poprawy w zakresie jakości życia tych pacjentów.

Niniejszy artykuł stanowi przegląd badania empirycznego mającego na celu zbadanie zjawiska doświadczania życia przez młode pokolenie z perspektywy psychologicznej, socjologicznej i pedagogicznej. W badaniu analizowano główne zmienne, takie jak poziom doświadczanej jakości życia, jej wskaźniki oraz determinanty. Ponadto autorka podjęła próbę oceny jakości życia z perspektywy rozwojowej i przeprowadziła analizę porównawczą różnic pomiędzy młodzieżą po szkole podstawowej (adolescentami) a studentami uczelni wyższych (młodymi dorosłymi) w zakresie doświadczania jakości życia.

Wyniki otrzymane w polskiej grupie badawczej wskazują, że udział w zajęciach związanych tematycznie z jąkaniem prowadzi do poprawy nastawienia wobec jąkania, jak i zwiększenia wiedzy o tym zaburzeniu oraz podniesienia ogólnego poziomu tolerancji. Wyniki porównawcze obu grup - polskiej i brytyjskiej - wskazały, że angielscy studenci manifestują bardziej pozytywne postawy wobec jąkania oraz posiadają większą wiedzę na temat tego zaburzenia. Z kolei polscy studenci wyżej oceniali swoją znajomość zaburzenia oraz otrzymywali wyższe wyniki w zakresie ogólnej tolerancji. W obu krajach przeczytanie tekstu na temat jąkania przed wypełnieniem kwestionariusza pozytywnie wpłynęło na postawy wobec zaburzenia. Znajomość z osobą jąkającą się okazała się współzależna z wyższymi wynikami w zakresie postaw, ogólnej tolerancji oraz oceny własnej wiedzy o jąkaniu. Z powyższych wyników badacze wywnioskowali, że postawy wobec jąkania mogą być zmienione przez kontakt z osobą jąkającą się - zarówno osobisty, jak i za pośrednictwem nagrania wideo. Badanie wykazało potrzebę dalszej, bardziej dogłębnej analizy postaw wobec różnych ludzkich cech, takich jak jąkanie. Upowszechnianie wyników badań w zakresie postaw wobec jąkania jest ważnym elementem w procesie podnoszenia świadomości na temat tego zaburzenia w społeczeństwie.

Z perspektywy kulturowej poznanie jest rozproszone w czasie, między jednostką a kulturowo zorganizowanym środowiskiem oraz między osobami w społecznie zorganizowanych kontekstach. W pierwszej części artykułu interakcja została przeanalizowana jako zjawisko społeczno-epistemologiczne. Ta część stanowiła podstawę dalszych analiz zawartych w tekście — omówiono naturę interakcji nauczycieli w środowisku szkolnym, z naciskiem na fakt, że nauczyciele nie muszą polegać wyłącznie na sobie i własnym doświadczeniu zdobywanym metodą prób i błędów. Przedstawiono modele nadzoru i ewaluacji oraz możliwości obserwowania i dyskusji nad kompetencjami. Bez takich możliwości nauczyciele są pozostawieni jedynie z metodą prób i błędów jako głównym sposobem rozwijania swojej wiedzy. Podkreślono także potencjał sieci społecznych w uczeniu się przez nauczycieli.

Niewątpliwie Internet stał się nieodzownym elementem codziennego życia. E. Aboujaoude zauważa, że w mniejszym lub większym stopniu wszyscy jesteśmy dziś uzależnieni — jeśli nie w sensie klinicznym, to funkcjonalnym i praktycznym. Jednocześnie, wśród licznych źródeł dotyczących uzależnień od Internetu, warto zwrócić uwagę na inne, stosunkowo powszechne i istotne zjawisko w wirtualnej rzeczywistości, mianowicie „ekshibicjonizm społeczny”. Oprócz proporcji, cech i warunków zjawiska, które można zbiorczo określić jako celowe kreowanie siebie, artykuł przedstawia potencjalne zagrożenia wynikające z nieprzemyślanego publikowania ogromnej liczby zdjęć (zwłaszcza dzieci), danych osobowych, informacji prywatnych itp. Co więcej, takie działania nie pozostają bez wpływu na szeroko rozumiane zdrowie i bezpieczeństwo dzieci oraz młodzieży, a jednocześnie mogą prowokować refleksję edukacyjną i społeczno-pedagogiczną.

Bycie samotnym może być doświadczeniem każdego człowieka. Często towarzyszy mu obniżenie jakości życia, co zostało również założone w naszym badaniu. W celu dokładnego zbadania tej zależności przeanalizowano grupę młodzieży z lekkim stopniem niepełnosprawności intelektualnej. W badaniu zastosowano metodę sondażu diagnostycznego oraz technikę ankietową. Wykorzystano trzy narzędzia badawcze: kwestionariusz do badania poczucia samotności wśród dzieci i młodzieży – Skala Socjometryczna Syracuse-Amsterdam-Groningen, Kwestionariusz Satysfakcji z Życia (Satisfaction With Life Scale) oraz Zrewidowany Test Orientacji Życiowej (Life Orientation Test-Revised). Wyniki zostały poddane analizie statystycznej i wykorzystane do sformułowania ogólnych wniosków.

Recenzja książki Lecha Witkowskiego: Przełom dwoistości w pedagogice polskiej - historia, teoria, krytyka. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2013.

Recenzja książki Dariusza Sarzały: Patologiczne zachowania więźniów w kontekście izolacji i resocjalizacji penitencjarnej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, 2013.

Recenzja książki Rodzicielstwo w kontekście współczesnych przemian społecznych. Red. Józefa Brągiel i Beata Górnicka. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, 2012.