This article is a commentary on the changing reception of Bulgarian literature in Poland in 2018 and 2019. Using Pierre Bourdieu’s theory of the literary field, it shows the mechanisms of recognition by the main actors within the field, including publishers, media, and others. The analysis focuses on three books translated from Bulgarian to Polish in 2018: Sofia Berlin, by Plamen Doynov, and Koniec minotaurów (The End of the Minotaurs) and Fizyka smutku (The Physics of Sorrow), both by Georgi Gospodinov. The analysis is made on two levels. One is generic, owing to the fact that two of the three books are poetry. The second is authorial, as two of the books are by the same author.

This article discusses Olga Tokarczuk’s presence in Bulgaria, drawing on R. Cudak’s theory of reception while presenting translations, strategies of publication and promotion, literary and critical reflection, and non-literary forms of reception. Widescale, effective, and multi-dimensional promotion, reliable translation (S. Borisova, D. Hamze, H. Simeonova-Mitova, G. Krastev), as well as the openness and interest of readers, have created possibilities for an increase in the popularity of Olga Tokarczuk’s works in Bulgaria within the last two decades. The development in Bulgarian culture of critical and literary thought surrounding Tokarczuk’s works (M. Grigorova) is accompanied by the presence of book translations and other selected texts in leading newspapers and magazines („Literaturen vestnik”, „Panorama”, „Kultura”), constituting a significant platform for the popularization of Polish literature.

This article summarizes and discusses the body of translations from Croatian literature published in Poland in 2018. The most significant offering to appear on the Polish market that year was a multilingual collection of mid-career poetry by Dorta Jagić entitled The Portrait of The Body, containing Croatian originals and their translations into Polish (by M. Wierzbicka) and English (by D. Šodan, M. Đurđević). “Synoptic” editions (bilingual or multilingual) allow the reader to view both the original and its translation, which has three major benefits: it contributes to a better circulation of texts; enables deziluzionist reading (the awareness of the difference between the original and the translation); and establishes an intertextual bond between the collected texts.

Bibliografie je rozdělena do dvou částí, z nichž první zahrnuje Bibliografii překladů polské literatury v České republice za rok 2018 a druhá Bibliografii překladů české literatury v Polsku za rok 2018, obě části obsahují přeloženou literaturu. Zpracovaná bibliografie se nevěnuje výhradně knižním položkám, ale zohledňuje i překlady umístěné v časopisech. Činnost nakladatelství v Polsku a v České republice, jimi konsekventně realizovaná kulturní, vydavatelská politika a příslušná popularizátorská strategie se podílejí na obohacení dialogu mezi kulturami. Česká a polská literatura si v obou zemích budují silnou pozici, která se postupně zlepšuje. Konečným cílem celého projektu je zajistit odborníkům a čtenářům prostřednictvím řady Przekłady Literatur Słowiańskich vyčerpávající seznam publikací překladů české a polské literatury vydané na území České republiky a Polska v roce 2018.

Článek začíná stručným komentářem bibliografie překladů polské literatury do českého jazyka v roce 2018, kterou charakterizují tendence vydávání osvědčených titulů, žánrové a dětské literatury. Na základě časopisecky publikovaných fragmentů překladu prózy Ziemowita Szczereka autorka následně pojednává o některých možných důsledcích tabuizace slangového jazyka a vulgarismů v procesu překladu textů gonzo žurnalistiky do cizího jazyka.

This article presents 21st-century Macedonian prose as it appears in contemporary Polish translation. Novels and stories by Macedonian authors are evidence of the great degreee to which this literature has recently developed. Topics under consideration include an analysis of the fine quality of modern Macedonian prose, as well as the high attainment of its Polish translators, who, using their own translation strategies, successfully transfer one cultural code to another.

This article is about the specific language that the translator is faced with translating The Cyberiad by Stanisław Lem and some of the difficulties that are caused by the conception of the whole book. Considering that it is a science-fiction, it is natural that the main problems are neologisms made by Lem, but it appears that it is not the only one. We are trying to make an outline of the whole process of translating The Cyberiad, underlining some of the difficulties that the translator in Macedonian language could have come upon. Analyses contains of problems with word formation, poetic language, phraseology, archaisms and neologisms.

Since the turn of the millennium, Serbian drama has been increasingly valued and recognized in the post-Yugoslav region and in Europe. In recent years, the process of globalization has become progressively stronger, with an improved infrastructure for promotion that has made possible the crossing of material and symbolic boundaries. This in turn has led to transformations in artistic expression, as well as increasing opportunities for mobility, co-productions, and translations. The status of the drama has been somewhat problematic because of its situation between literature and theatre. Its heterogeneous nature has required the development of an appropriate method of presentation. The performative/stage reading has emerged as a compelling answer.

This article focuses on the career of Jerzy Pleśniarowicz, the well-known poet of the Józef Czechowicz group and Polish translator of Slavic literatures, as well as dramatist and theatre director. A discussion of the output of this poet and translator is accompanied by an analysis of his Polish translations of Slovak poetry presented in the 2018 volume Wiersze i przekłady wierszy (Poems and Translated Poems). The article considers Pleśniarowicz’s translation choices, elucidates his translation strategies, and discusses the contemporary significance of this poetry within the Polish sphere of reception.

Przypisy tłumacza zazwyczaj służą do wyjaśnienia czytelnikowi trudnych do przetłumaczenia elementów kultury wyjściowej. W słowackim przekładzie Doliny Issy Czesława Miłosza autor translacji — Miloš Ferko — zastosował 88 przypisów dolnych, które spełniają różne funkcje. Przypisy stanowią dla tłumacza przestrzeń np. do wyjaśniania kontekstu historycznego, elementów topograficznych, lecz także do podania własnej interpretacji oryginału lub do wskazania nawiązań intertekstualnych. Autorka artykułu analizuje przypisy tłumacza pod kątem ich wpływu na czytelnika oraz na odbiór całego przekładu w kulturze docelowej.

This article discusses Drago Jančar’s 1997 essay, Adam Michnik ali premišljevanje o Poljski (Adam Michnik; Or, Reflections on Poland). The essay was translated into Polish first by Joanna Pomorska (2001) and then, about two decades later, by Nikodem Szczygłowski. The aim of the article is to interpret Jančar’s essay in light of ongoing changes to the political situation in Europe and to evaluate to what extent the political context influences the interpretation of the work in question.

W artykule dokonano przeglądu słoweńskich przekładów literatury polskiej wydanych w 2018 roku. W tym czasie ukazało się siedem tytułów: dwie powieści, dwa tomiki poetyckie, broszura festiwalowa oraz dwie ilustrowane książki dla młodszych czytelników. Mimo wciąż niewielkich możliwości publikacji recenzji literatury tłumaczonej przełożone w 2018 roku tytuły wzbudziły wyjątkowe zainteresowanie krytyków literackich i recenzentów, które utrzymywało się również w 2019 roku. Jeśli chodzi o wydany w 2017 roku przekład powieści historycznej Olgi Tokarczuk Księgi Jakubowe, można mówić o nieco spóźnionej reakcji czytelników, gdyż w dużej mierze datuje się ją na 2019 rok. Słoweńscy krytycy literaccy niejednokrotnie poszukują w przekładach współczesnych polskich prozaików sygnałów aktualnych wydarzeń społecznych, a nawet politycznych. Niemniej w ostatnim czasie, zwłaszcza po 2018 roku, z zaskoczeniem obserwuje się większe zainteresowanie wydawców poezją. Prócz wyborów wierszy ukazują się także osobne tomiki poetyckie, a nawet dzieła zebrane. Trudno jednak przewidzieć, czy ten trend się utrzyma w przyszłości. Literaturą współczesną i najnowszą, w tym i poezją, zainteresowane są słoweńskie czasopisma literackie (tradycyjne i internetowe), a przede wszystkim literackie audycje radiowe.