W tomie 8, część 2: Bibliografia przekładów literatur słowiańskich (2016) odnotowano tłumaczenia z literatur: bułgarskiej, chorwackiej, czeskiej, macedońskiej, serbskiej, słowackiej i słoweńskiej na język polski oraz z literatury polskiej na języki: bułgarski, chorwacki, czeski, macedoński, serbski, słowacki i słoweński. Nie wszystkie tłumaczenia zostały omówione w formie komentarzy. Przekłady bułgarsko-polskie i polsko-bułgarskie, czesko-polskie i polsko-czeskie, macedońsko-polskie, serbsko-polskie i polsko-serbskie, słoweńsko-polskie i polsko-słoweńskie za okres dwóch lat (2016—2017) planujemy zaprezentować w kolejnym tomie czasopisma. Komentarze przekładów literatury polskiej w Chorwacji i literatury chorwackiej w Polsce to analizy dotyczące w tej chwili jednych z najbardziej poczytnych i ważnych autorów w obu krajach: Witolda Gombrowicza w Chorwacji, który ze swoją krytyką polskości, jak się wydaje, odkrywany jest na nowo przez chorwackiego czytelnika, oraz Miljenka Jergovicia w Polsce, który jest zdecydowanie najczęściej przekładanym chorwackim pisarzem w ostatnich latach (od 2010 roku ukazało się osiem przekładów jego książek). Ta wyjątkowa pozycja i popularność M. Jergovicia zyskała nowy wymiar. W 2016 roku ukazał się bowiem w Polsce przekład powieści Wilimowski, który był światową premierą wydawniczą tego utworu. W Serbii i w Macedonii literatura polska cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem, które po części jest również związane ze zmianą pokoleniową i pojawieniem się nowej generacji tłumaczy literatury polskiej. czesko-polskie i polsko-czeskie oraz słowacko-polskie i polsko-słowackie związki literackie tradycyjnie już należą do najsilniejszych. Komentarz dotyczący przekładów literatury polskiej na Słowacji to ponownie monograficzny artykuł poświęcony tłumaczeniom utworów jednej autorki — Wisławy Szymborskiej. Pokaźny dorobek w zakresie przekładów literatury czeskiej i literatury słowackiej w Polsce pokazuje, że polscy wydawcy i tłumacze (tymi samymi kryteriami kierują się wydawcy przekładów literatury polskiej w krajach południowej i zachodniej Słowiańszczyzny) zainteresowani są przede wszystkim autorami współczesnymi, którzy zdążyli już osiągnąć sukces literacki, potwierdzony w kulturze rodzimej literackimi nagrodami i wyróżnieniami. Autorzy zamieszczonych komentarzy uwzględniają w swoich tekstach instytucjonalne uwarunkowania działalności przekładowej, starając się za ich pomocą znaleźć odpowiedź na pytanie o kryteria wyboru tłumaczonych tekstów.

In Volume 8, Part 2, Bibliography of Translations of Slavic Literatures (2016), we compile translations from Bulgarian, Croatian, Czech, Macedonian, Serbian, Slovakian and Slovenian literatures into Polish, and of Polish literature into Bulgarian, Croatian, Czech, Macedonian, Serbian, Slovakian and Slovenian. Not all of the translations are here discussed in the form of commentary. We plan to present Bulgarian-Polish and Polish-Bulgarian, Czech-Polish and Polish-Czech, Macedonian-Polish, Serbian-Polish and Polish-Serbian, Slovenian-Polish and Polish-Slovenian for the years 2016-2017 in the next volume of the journal. Commentaries on the translations of Polish literature in Croatia and of Croatian literature in Poland consist of analyses of the two authors who at present are the most read and esteemed in each country: in Croatia, Witold Gombrowicz’s critique of Polishness – it would seem – is being discovered anew by the Croatian reader; on the Polish side, we examine Miljenko Jergović, who is without doubt the most commonly translated Croatian author in recent years (eight translations of his books appearing since 2010). The unique position and popularity of Miljenko Jergović reached new heights in 2016, when the publication of the Polish translation of Wiliamowski was also the novel’s world premiere. In Serbia and Macedonia, Polish literature enjoys undiminishing popularity, due in part to the generational change and to the emergence of a new generation of translators of Polish literature. Czech-Polish, Polish-Czech, Slovakian-Polish and Polish-Slovakian literary relations have traditionally been, and remain, robust. The commentary on translations of Polish literature in Slovakia takes the form of a monographic article on the translations of the work of one poet, Wisława Szymborska. The growth of the area of Polish translations of Czech and Slovakian literature shows that Polish publishers and translators (and these are also the criteria followed by publishers of Polish literature in southern and western Slavic countries) are mostly interested in contemporary authors, authors who have already attained literary success, and those whose prominent reputation in their native countries has been confirmed by literary prizes and a high degree of public recognition. The contributors of the commentaries published in this volume consider the institutional conditions of translating and attempt to identify the criteria that determine the choice of texts to be translated.recorded and some of them commented.